Apa Beza Sumbangan RM1 dan RM2.6bilion?

Tun Dr Mahathir marah sangat pada DS Najib, hanya kerana derma RM2.6blion. Apa beza derma RM1 dengan RM2.6bilion?. Jika dilihat daripada segi moral, sedikit atau banyak adalah sama, demkian juga derma RM1 dan RM2.6bilion, daripada segi moral ianya sama.

oleh kerana sifat manusia, apabila melihat yang kaya, melihat yang cantik, melihat rumah besar, kereta besar, pangkat tinggi, kuasa, duit banyak, maka timbul cemburu. Sebenarnya tindakan Tun Dr Mahathir, adalah tergolong cemburu.

Mantan Perdana Menteri itu selain cemburu, juga terkilan, mengapa Raja Arab Saudi tidak memberi derma kepada beliau? Tidak memberi dan tidak menerima ada dua perkara yang berbeza. Tidak memberi kerana tidak meminta, satu perkara. Tidak menerima kerana tidak diberi satu perkara.

Berasaskan cara Tun Dr Mahathir mengipas berkaitan derma RM2.6bilion, sehingga kenyataan beliau berkaitan wang itu, bagaikan “broken record” membawa konotasi, bahawa beliau pernah meminta derma, akan tetapi tidak diberi.

Kalau dilihat daripada segi moral, pemberian derma kepada DS Najib Razak, tidak melanggar moral atau etika. Cuma, kejadian itu menjadi bukan norma, apabila diisukan oleh berbagai pihak dalam kumpulan ANC (Anti Najib Campaign).

Adalah hipokrit jika ada pemimpin parti atau pemimpin di negara menafikan tidak pernah mendapat derma. Kalau sekiranya, tiada derma kepada mereka, tiada sebarang parti dapat bergerak. Demikian juga pemimpin, jarang yang dapat bergerak, kerana latar belakang semua pemimpin di negara ini, bukan seperti Donald Trump, calon Presiden Parti Repubikan atau Rockefeller-mantan Presiden Amerika.

Sebagai bukti sejak dua menjak ini, Parti Amanah yang baru ditubuhkan merasa bahang tiadanya derma, sehingga keadaan itu dijadikan alasan, pergerakan parti itu tersendat-sendat.

Semua pemimpin politik di negara ini yang mempersoal, wang derma kepada DS Najib, sebenarnya tergolong dalam manusia-manusia hipokrit. Kalau merujuk kepada pemimpin yang bukan beragama islam, tidaklah berat sangat, kerana tiadanya hukum keagamaan yang menzahirkan sifat-sifat hipokrit atau munafik. Akan tetapi, apabila merujuk kepada pemimpin yang beragama islam, berat sungguh impaknya kepada sipulan itu.

Tun Dr Mahathir sudah dinobatkan sebagai negarawan, kerana peranannya mengharumkan negara, hanya kerana beliau menjadi Perdana Menteri selama 22 tahun. Seharusnya, dalam kedudukan itu serta usia yang sudah lanjut, perlu mengelak, tindakan yang beliau lakukan pada masa ini. Kerana, sebenarnya beliau lagi mahir dan pakar dalam soal-soal wang derma untuk parti politik dan pemimpin yang bergerak dalam dunia politik. Manakala Tan Sri Muhyiddin Yassin, yang menonjolkan, salsilah keluarga yang berlatar belakang agama, seharusnya daripada awal lagi perlu mengelak, apatah terjerumus dalam kanca perbuatan hifokrit.

Asalnya, Tun Dr Mahathir hanya bertanya. Apabila pertanyaan telah dijawab, termasuk jawapan daripada segi undang-undang, malangnya, beliau tidak menerima jawapan itu, sebaliknya, beliau mengubah tindakan, daripada bertanya, kepada menuduh. Tindakan menuduhpun sudah dijawab, apabila Peguam negara, menjawabnya berasaskan undang-undang. Malang sekali lagi, mantan Perdana Menteri tidak juga menerima, malah membuat dakwaan, bahawa Peguam Negara menjadi pelindung kepada kejahatan.

Terlihat daripada tindak tanduk Tun Dr Mahathir, memang beliau benar-benar cemburu. Adalah sifat semulajadi manusia, apabila cemburu, sanggup membunuh. Sebab itu, kerap kita mendengar atau membaca, apabila seseorang cemburu kepada pasangan masing-masing, kerap berlaku tindakan tidak berperikemanusian- membunuh.

Dalam soal kedudukan DS Najib Razak, kerana kecemburan yang amat sangat, maka tindakan membunuh diganti dengan mendesak untuk digulingkan atau diasak untuk meletakkan jawatan.